breathless

 از قبل انتظار چنین طمعی رو می کشیدم. حس کردم یه تیکه قلوه ی داغ توی دهنمه.. پیش بینی کردن یه سمته. واقعیت چنان مبهوتم کرد، که با هر بار مکیدن لب بالاییم من صرفن بوسه ی ریتمیکی رو روی لبش تکرار کنم. انتظارم طمع خنک تریه.. مزاجم سرد تره.. دوست داشتم این گرمای من باشه که قراره سرمایی رو اب کنه. اما غافل از اینکه، این منم که از رنگ رخسار خودم بی خبرم